فَسُبْحَانَ الَّذِی بَهَرَ الْعُقُولَ عَنْ وَصْفِ خَلْقٍ جَلَّاهُ لِلْعُیُونِ .
پس منزّه است خداوندى که خردها را مغلوب گردانیده از وصف آفریده شده اى که در پیش دیده ها جلوه گر است .
نهج البلاغه امام علی علیه السلام (گردآوری سید رضی - نسخه صبحی صالح)
ترجمه فیض الاسلام
خطبه 165
مسئولیت درختی است که زمینه اش شناخت ها هستند و ریشه اش اعتقادها .
در زمینه ای که انسان مجهول است و هستی مجهول است و نقش انسان هم مجهول، در این زمینه، ریشه ی عقیده ای زنده نخواهد ماند و در این کویر، اعتقادی سبز نخواهد شد و مسئولیتی نخواهد رویید.
مسئولیت رابطه ی مستقیمی با شناخت ها و با شناخت حکمت و شعور در هستی دارد.
مسئولیت هنگامی مفهوم پیدا می کند که در هستی خدایی و حکمتی و شعوری باشد.
مسئولیت و سازندگی صفحه ۲۳
ما از رقابت و تضاد استعدادهای انسان می یابیم که کار انسان حرکت است و این است که حتی خوردن و خوابیدن و رفت و آمدهایش باید حرکت باشند. باید تحرک باشند، نه تنوع. که تحرک پله ها را زیر پا گذاشتن است و تنوع در یک پله چند جور ایستادن. اکنون که کار انسان حرکت است، ناچار این حرکت جهتی دارد و محرکی دارد. جهت حرکت ما چه چیز می تواند باشد؟ آیا جهتی پایین تر از ما یا برابر ما یا عالی تر؟
مسئولیت و سازندگی ص ۱۵۳
درباره این سایت