مسئولیت درختی است که زمینه اش شناخت ها هستند و ریشه اش اعتقادها .
در زمینه ای که انسان مجهول است و هستی مجهول است و نقش انسان هم مجهول، در این زمینه، ریشه ی عقیده ای زنده نخواهد ماند و در این کویر، اعتقادی سبز نخواهد شد و مسئولیتی نخواهد رویید.
مسئولیت رابطه ی مستقیمی با شناخت ها و با شناخت حکمت و شعور در هستی دارد.
مسئولیت هنگامی مفهوم پیدا می کند که در هستی خدایی و حکمتی و شعوری باشد.
مسئولیت و سازندگی صفحه ۲۳
درباره این سایت